سلام زينب جان.

ماجراي ديروز رو هم نوشتم.

اينجا ماندن بهانه مي‌خواهد….اينجا حرف‌هاي بي‌
منطق من بوي دل‌ تنگي ميدهند…خيابان‌هاي غرب برايم غريب اند….اينجا که
گودالي براي باران‌هاي پائيزي نيست، حس درد و دل‌ را کور مي‌کند….من از
اينجا، صبر را در پيچيده‌ترين نحو ساده آموختم….ابر خاکستري، کافي‌ تلخ،
پک زدن به سيگار، تزئيني براي دل‌ افسرده‌اي بيش نيست…وقتي در غرب ترين …
گوشه? غرب خاکستري ميشوي ،سيگار تنها نور چشمک زن اميدي است براي حس بودن
تو ….اينجا مردن بهانه نمي‌خواهد، وقتي تو نباشي‌