دم از بازي حکم ميزني!!دم از حکم دل ميزني؟...پس با زبان قمار برايت مي نويسم...

قمار زندگي را به کسي باختم که،تک دل را با خشت بريد!

جريمه اش يک عمر حسرت شد..!باخت زيبايي بود...ياد گرفتم به دل،دل نبندم...

ياد گرفتم از روي دل حکم نکنم...دل را بايد بر زد جايش سنگ ريخت...

که با خشت تک بري نکند...!